Psychoterapię rozumiem jako spotkanie, które ma na celu uruchomienie wewnętrznych możliwości samoleczenia psychiki.

To proces wymagający czasu, regularności oraz odpowiednich warunków – zgodnych z przyjętą metodą terapeutyczną.

Psychoterapeuta posługuje się określonymi narzędziami i technikami wspierającymi zmianę psychiczną, a także wspólnie z osobą uczestniczącą w terapii obserwuje i analizuje to, co dzieje się w jej życiu oraz w relacji terapeutycznej. Wszystko po to, aby człowiek mógł doświadczyć siebie w sposób nowy, pełniejszy – usłyszeć skrywane uczucia i potrzeby, odzyskać kontakt z tym, co zostało wyparte lub zapomniane.

Psychoterapia ma na celu uwolnienie wewnętrznych zasobów i odnalezienie odwagi do bycia sobą – bardziej świadomie, autentycznie i w zgodzie z własną wewnętrzną prawdą.


Istnieje wiele szkół i podejść psychoterapeutycznych. Każde z nich opiera się na odmiennych założeniach teoretycznych i praktycznych, co przekłada się na sposób rozumienia psychiki, a także stosowane metody pracy.

Dla mnie punktem odniesienia jest psychologia analityczna, w której psychika postrzegana jest jako żywy, samoregulujący się organizm. W tym ujęciu nieświadomość pełni funkcję kompensującą – przygotowuje treści, które mogą zrównoważyć jednostronności świadomości. Im więcej stłumionych czy pomijanych aspektów, tym silniejsze stają się mechanizmy nieświadome, czasem wręcz „bombardujące” świadomość, domagając się uwagi.

Celem terapii jest wspólne zintegrowanie tych treści – doprowadzenie do bardziej zrównoważonej relacji między świadomością a nieświadomością. Praca analityczna opiera się na doświadczaniu i odkrywaniu materiału nieświadomego, co prowadzi do dojrzewania osobowości i poprawy zdrowia psychicznego.

Relacja terapeutyczna oraz bliski kontakt z przeżyciami osoby w terapii stanowią także realne wsparcie w trakcie kryzysów życiowych – niezależnie od ich źródła. Psychoterapia może być przestrzenią ulgi, ale również rozwoju, przebudzenia, a czasem radykalnej transformacji.

Chcesz wiedzieć więcej? Zastanawiasz się, czy i jakie efekty daje psychoterapia oraz analiza jungowska? Zachęcam do przeczytania artykułów: (1) Evidence for the Effectiveness of Jungian Psychotherapy: A Review of Empirical Studies, (2) Skuteczność psychoterapii psychoanalitycznych.

Tego rodzaju praca wymaga głębokiego zaangażowania po obu stronach. Jung pisał, że analiza jest zadaniem wymagającym i odważnym:

„Chodzi o to, żeby powiedzieć sobie TAK, wziąć siebie za najpoważniejsze z zadań, być świadomym wszystkiego, co się robi i mieć to stale przed oczami – włącznie ze wszystkimi wątpliwymi aspektami. Jest to zadanie, które naprawdę obciąża do granic możliwości”.

I rzeczywiście – psychoterapia może być głębokim, transformującym doświadczeniem, które prowadzi do życia bardziej zgodnego z tym, kim naprawdę jesteśmy.

“Piękno znajdujemy nie w rzeczach, lecz w smugach cienia, które powstają przez oddziaływanie rzeczy na siebie, w grze światła i cienia. Fosforyzujący klejnot w ciemności mieni się światłem i barwą, w blasku dnia gubi gdzieś czar szlachetnego kamienia. Nie ma piękna bez cienia.”

Strona wykorzystuje pliki cookies. Jeżeli nie blokujesz plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisywanie w pamięci urządzenia.